تن پوش در ایران همانند دیگر جنبه های فرهنگ ما، دارای تنوعی در حد وسعت جغرافیایی و قدمتی شانه به شانه تاریخ این مرز پرگهر است. آن چه ما امروز به راستی در کشور احساس کمبود می کنیم نوعی نگاه خاص و ویژه به مساله پوشش است که برای زیست در دنیای امروز و جذب درست فرهنگ آن ضروری است.
اگر چه که در طول تاریخ سرزمینمان هیچگاه مجموعه ای سازمان یافته و متمرکز برای بر آوردن تمام نیازهای طراحی لباس شکل نگرفته اما با توجه به احساس نیاز به طراحی لباس و داشتن لباس های مخصوص در هر عصر و دوران این نیاز به گونه های مختلف و به صورت جسته و گریخته در قالب کارگاههای دوخت و طراحی و خیاطی لباس پاسخ داده شده است. اما امروزه این نیاز در تمام دنیا به صورتی برنامه ریزی شده و فکر شده پاسخ داده می شود و حتی بصورت یک رشته تخصصی و تجاری و در آمد زا مورد توجه و تحقیق و پژوهش و بهره برداری قرار می گیرد.
هدف اصلی این پروژه ایجاد مجموعه ای طراحی شده با عنوان «خانه لباس» و تامین نیاز های فضایی آن مانند «موزه لباس» به منظور آشنایی با قدمت و دیرینه طراحی لباس ایرانی و پوشش قومی های مختلف، همچنین طراحی فضاهای آموزشی و آموزشگاههای طراحی لباس و کارگاههای خیاطی، دوخت، پارچه و چاپ همچنین طراحی سالن های تخصصی نمایش لباس Fashion Show به منظور ترویج مد و الگو های طراحی شده و تامین نیازهای اقتصادی مجموعه و همچنین طراحی یک فضای نشیمن و یک پاتق آزاد برای گردهمایی عامه مردم به خصوص جوانان
و گفتگو و تبادل و ارائه نظرات و اندیشه ها و نمایش عمومی و آزاد مد و لباس که از نیازهای انکار ناپذیر این سنین می باشد.
همچنین تحقیقات در زمینه پیشینه ارتباط فرهنگ و نوع پوشش با معماری، همچنین مطالعه در زمینه ارتباط تاریخ معماری و تاریخ طراحی لباس و تاثیر معماری بر نوع پوشش اقوام و ملیتهای مختلف و بلعکس، ایجاد یک مجموعه طراحی شده با عنوان «خانه لباس» به منظور ساماندهی امرمد، لباس و پوشش، همچنین تمرکز نهادهای ترویج مد و لباس تحت مجموعه ای سازمان یاف
ته که شامل زیر مجموعه ای کامل از فضاها و نهادهای مرتبط و تاثیر گذار بر این امور می باشد.
تمرکز و ساماندهی موسسات مربوطه مانند: نشریات تخصصی پارچه و لباس، کلاسهای تخصصی طراحی و دوخت لباس (دانشکده های طراحی لباس)، موزه مردم شناسی از دیگر اهداف این پروژه می باشد.
در کشور ما نیز اگر چه که هیچ گونه نهاد و سازمانی به صورت اصولی پی گیر این موضوع نیست اما به تازگی و با تصویب لایحه «مد و لباس» در مجلس شورای اسلامی و همچنین رویکرد نوین جوانان و نوع بر خورد آنان با مقوله مد و لباس، پاسخ به این نیاز اهمیت ویژه ای پیدا کرده است و تبدیل به یکی از اولویت ها شده است.
روش تحقیق در این پروژه به شرح ذیل می باشد:
استفاده از کتب کتابخانه، استفاده از داده های اینترنتی، مشاوره با متخصصان،
مصاحبه با متخصصین و دست اندر کاران امر طراحی و مد که به صورت پراکنده و غیر متمرکز مشغول به این کار می باشند، استفاده از داده های اینترنتی و کتابخانه ای، تحلیل مبانی نظری، تحلیل نیازها و ضرورت ها، تحلیل سایت و تدوین برنامه فیزیکی و تعیین سطوح زیر بنا و در نهایت ارائه طرح.
این یک نظر آزمایشی است.